سبک آلپاین 9 زیر مجموعه داره که شامل موارد زیر هستن:
در مسابقاتی که در این رشته ها برگزار می شود، باید از میله هایی که آبی و قرمز رنگ هستند عبور کنند و اگر میله ای را جا بگذارند قابل قبول نیست. فاصله و اندازه این میله در اسکی مردان و زنان متفاوت است.
از این ۹ سبک می توان گفت که ۴ سبک آن به طور رسمی و در مسابقات دنبال می شود. برای اطلاعات بیشتر می توانید به سایت فدراسیون اسکی آلپاین مراجعه کنید.
اسکی سرعت (سراشیبی) یا دانهیل بدون شک جذاب ترین و پر هیچان ترین سبک اسکی آلپاین است. مسیر اسکی بازان در این رشته مستقیم تر و طولانی تر از دیگر سبک ها است. پیج های این سبک نیز آرام تر و کم تر است. همانطور که از نامش پیداست معیار مسابقه، سرعت ورزشکار است. در مسابقات این سبک اسکی بازی برنده و نفر اول است که بتواند مسیر را در کوتاه ترین زمان به پایان برساند.
در اسکی دانهیل سرعت می تواند تا 100 مایل در ساعت (160 کیلومتر در ساعت) هم برسد. سراشیبی های Lauberhorn در ونگن (Wengen) واقع در سوئیس و Streif در کیتسبوهل (Kitzbuhel) واقع در اتریش در دنیای اسکی آلپاین جزو پیست های افسانه ای هستند.
به این سبک اسکی مارپیچ سرعت هم می گویند. این نوع اسکی را از نظر طول مسیر و تعداد دوازه ها می توان گفت که سبکی بین اسکی سرعت (دانهیل) و اسکی مارپیچ بزرگ قرار می گیرد. مسابقات و رقابت های این سبک از سال 1982 در سطح جهانی در حال برگزار است.
این نوع اسکی کوتاه ترین مسیر را در بین دیگر شاخه ها دارد. همچنین این سبک فنی ترین زیر شاخه ورزش اسکی است. پیج ها در این مسیر تندتر و باریک تر و فاصله میله ها از یکدیگر کم تر است. مسابقات این سبک اینگونه است که ورزشکاران باید دو مسیر را متفاوت را در یک روز طی کنند. برنده این مسابقه اسکی بازی است که توانسته باشد این دو مسیر را روی هم رفته در کمترین زمان طی کند.
فاصله موجود بین دوازه های یا میله ها را در این رقابت ها طبق Redus اسکی یا شعاع پیچ اسکی تعیین می کنند. در این شاخه یا مارپیچ کوچک، فاصله دروازه ها از یکدیگر حدود 15 تا 18 متر می باشد. طراحی و فاصله این میله ها بر اساس شیب پیست و توسط مربی صورت می گیرد. سرعت عمل در اسکی اسلالوم بسیار زیاد است و بالاتنه ورزشکار صاف و دارای عکس العمل زیادی می باشد.
از دیگر زیر مجموعه های این ورزش می توان به رشته مارپیچ یا اسلالوم بزرگ GS اشاره کرد. مسیر این سبک طول بیشتری دارد و میله ها با فاصله بیشتری از هم قرار دارند و تعداد پیچ های کمتر و کندتری هم دارد. در مسابقات این سبک نیز مانند شاخه اسلالوم یا مارپیچ کوچک شرکت کنندگان دو مسیر متفاوت از یکدیگر را طی می کنند و فردی برنده است که این دو مسیر را در کمترین زمان به پایان برساند. فاصله دروازه از هم در این رشته بیشتر است و حدود 35 متر است. در این سبک بدن به طور کلی درگیر است و ورزشکار دائما در حال نشستن و بلند شدن است.
سبک اسکی پارالل زیر مجموعه جدیدی در دنیای اسکی است. حس رقابت و هیچان در مسابقات این سبک بسیار دیدنی است. چرا که در مسابقات این رشته دو اسکی باز با یک دیگر رقابت می کنند کسی برنده مسابقه است که زودتر به خط پایان برسد.
سبک اسکی ترکیبی در دو دور برگزار می شود. اسکی باز باید یک مسیر اسکی سرعت و بعد از آن یک مسیر مارپیچ کوچک را طی می کند.
مسیر مسابقات این سبک مارپیچ و کوهستانی است. در مسابقات اسکی کراس چند اسکی باز به طور همزمان در رقابت شرکت می کنند و برنده کسی است که زودتر مسیر را به پایان برساند. در مسابقات شاهد پرش های بلند، چرخش ها و حرکات زیبا از سوی اسکی بازان هستیم. به دلیل اینکه همه شرکت کننده ها در یک پیست و در یک زمان حاضر هستند، احتمال آسیب و برخورد با یکدیگر زیاد است.
در ابتدا ممکن است که این سبک را به اسنوبرد، یکی در نظر بگیرید ولی سبکی جدا و متفاوت است. همان طور که در تصویر می بینید، اندازه چوب اسکی در این رشته با سایر زیر مجموعه های آلپاین متفاوت است.
در آخر می رسیم به سخت ترین زیر مجموعه اسکی آلپاین، یعنی اسکی موگول. با توجه به این که پیست آماده سازی می شود، اما شما پیستی پر از تپه و گودال های پشت هم مشاهده می کنید. در مسابقات این سبک چرخش هنگام پرش امتیاز به همراه دارد. اگر بخواهید پیست مسابقات موگول را بهتر درک کنید باید آن را یک شانه تخم مرغ در نظر بگیرید. با توجه به اینکه پستی و بلندی ها کمی نرم و ملایم تر است.
از تفاوت های اسکی آلپاین با دیگر زیر مجموعه ها می توان به ثابت بودن پاشنه پا و اینکه هر پا به صورت مجزا یک چوب اسکی دارد و جدا از یکدیگر هستند.
مسابقات اسکی مارپیچ کوچک به طور معمول به عنوان “اسکی مارپیچ کوچک” (Slalom) شناخته می‌شود. در این نوع مسابقه، اسکی‌بازان باید از بین درختان یا موانع مشخص شده عبور کنند و مسیرهای باریک و پیچیده‌ای را طی کنند. این نوع مسابقات معمولاً شامل دو نوع است:
این مسابقات نیاز به مهارت‌های بالای کنترل و سرعت دارند و یکی از رشته‌های محبوب در مسابقات اسکی است.
آلپاین و اسنوبرد دو ورزش زمستانی محبوب هستند. که تفاوت‌های زیادی در تجهیزات، تکنیک‌ها و سبک‌های اجرا دارند. در ادامه به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌شود:
اسکی آلپاین: حرکات به سمت جلو و عقب انجام می‌شود و اسکی‌بازان می‌توانند با هر دو پا به طور مستقل حرکت کنند. تکنیک‌های پیچیده‌ای برای کنترل سرعت و جهت وجود دارد.
اسنوبرد: حرکات به سمت چپ و راست انجام می‌شود و اسنوبرد سواران باید با تغییر وزن بدن خود، جهت را تغییر دهند. نیاز به تعادل بیشتری دارد و تکنیک‌های خاصی برای کنترل تخته وجود دارد.
Alpine معمولاً در پیست‌های اسکی و مسابقات انجام می‌شود و شامل حرکات مارپیچ و سرعت بالا است. اما اسنوبورد می‌تواند در پیست‌های اسکی یا در مناطق آزاد (بک‌کانتری) انجام شود و شامل حرکات نمایشی و پرش است.
یادگیری Alpine معمولا سریعتر و راحت تر است و مبتدیان می‌توانند به سرعت پیشرفت کنند. اما اسنوبورد ممکن است در ابتدا دشوارتر باشد، زیرا نیاز به تعادل و هماهنگی بیشتری دارد، اما پس از یادگیری اولیه، پیشرفت سریع‌تری دارد.
البته بهتره که این ورزش رو با یک مربی با تجربه شروع کنید. چرا که آسیب‌های این ورزش می‌تونه به شدت خطرناک باشه. علاوه بر این استایل و حرکات را به درستی و زیبایی اجرا می‌کنید و از این ورزش نهایت لذت رو می‌برید.
20 بهمن در دنیای پرتنش امروز، استرس و اضطراب به مشکلات رایجی تبدیل شده‌اند که بسیاری از افراد در زندگی روزمره با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
ادامه مطلب
20 بهمن ورزش هوازی چیست؟ چورزش هوازی در خانه امکان پذیر است.؟ به منظور لاغری و تناسب اندام کدام ورزش های هوازی مناسبند؟ حرکات ورزشی هوازی بدون نیاز به دستگاه کدام ها هستند؟
ادامه مطلب
20 بهمن با افزایش محبوبیت پیلاتس، تمرینات این ورزش بسیار تکامل یافته‌تر از چیزی شد که جوزف پیلاتس طراحی کرده بود. در طی این سال‌ها سبک‌های مختلفی به پیلاتس اضافه شد که باعث شد در حال حاضر پیلاتس انواع مختلفی داشته باشد با تجهیزات و وسایل متفاوت.
ادامه مطلب